Cumhuriyet/ 9 Ocak 2011
THE FUN YEARS- God Was Like, No (Barge Recordings)Ambient müziği yakından izleyenler, son yıllarda The Fun Years adıyla çeşitli şekillerde karşılaşıyor. Kendi haklarında konuşmaktan pek hoşlanmıyorlar, ana akım medyanın ilgisine mazhar olamıyorlar; ama yayınladıkları albümler kulaktan kulağa yayılıyor.
New York’un Brooklyn bölgesinde yaşadıkları söylenen grup hakkında bildiğimiz, bir gitar ve turntable ikilisi olduğu. MIT’den mezun bir bilgisayar mühendisi ve akademisyen olan Ben Brecht bariton gitar çalarken, eski bir hip-hop DJ’i olan Isaac Sparks turntable ve mikser’in başında.
2008’de çok olumlu eleştiriler alan ikinci albümleri “Baby, It’s Cold Inside”dan sonra çıkaracakları yeni çalışma merakla bekleniyordu. Esprili albüm adlarıyla da bilinen ikili, bu yeni albüme “God Was Like, No” adını vermiş.
Ambient ile çeşitli ses deneylerini içeren noise arasında gidip gelen toplam 8 parça var albümde. Post rock ile ambient türlerinin bileşimini yansıtan parçalar, Fennesz ya da Mogwai’yi çağrıştırsa da, kanımca The Fun Years kendine özgü bir sound yakalamayı başardı. Brecht’in gitarıyla kurduğu melodiyi Sparks’ın turntable ve mikser ile çıkardığı soyut sesler dengeliyor. Bu karışımdan da çok etkileyici bir karışım doğuyor.
Bunun bir sırrı gitarın yarattığı nostalji etkisiyse, diğer sırrı da turbtable’ı kullanma yöntemleri. Bu aleti, sample (ses örneği) için değil, farklı sesler yaratmak için kullanıyor Sparks. Bu yönüyle İngiliz müzisyen Philip Jeck’e de benzetiliyor.
İkilinin yarattığı insanda hafiften bir baş dönmesi etkisi yaratan bu müziğin bir diğer özelliği de esin kaynaklarıyla ilgili olsa gerek. Duydukları, gördükleri, okudukları her şeyi depolayıp akıllarında kalanı sese dönüştürdüklerini söylüyorlar.
Böyle olunca da, zaman zaman karanlık ses katmanları içerse de, dinleyeni içine doğru çekip sürüklüyor bu müzik. Dinlerken bazen hayal alemine doğru içsel bir yolculuğa çıkıyor, bazen de düşüncelere dalıyorsunuz.
Sonuçta bedeni değil, aklı ve duyguları harekete geçiriyor The Fun Years... Bunu eğlenceli bulur musunuz bilmem; ama ben çok ilgi çekici buluyorum.
Albümde en sevdiğim parça 'Division of Labor':
Albümün açılış parçası: 'Breech On the Bowstring':
'Makes Sense to Me':
-
