Cumhuriyet/ 27 Mart 2011
R.E.M.- Collapse Into Now (Warner Bros. Records)R.E.M. sözünü tuttu. Albüm çıkmadan önce röportajlarda, yeni çalışmalarının klasik R.E.M. soundunu yansıtacağını söylemişlerdi; dediklerini yaptılar.
2004’te çıkan “Around the Sun” albümünün başarısızlığından sonra, Michael Stipe, grup üyelerine “Bir tane daha kötü albüm yaparsak bu iş biter” demişti.
Ardından 2008’de “Accelerate” yayımlandı. Politik sözleri ve ağırlıklı gitar sounduyla öncekine göre bir gelişmeyi gösteriyordu. Ancak R.E.M. gibi büyük bir grup için yetmezdi.
Çare orta tempolu, yarı folk-rock parçalarla baladları buluşturan klasik sounda dönmekti. Bu albümde yeni bir şey icat edilmemiş, bu yapılmış; ayrıca Patti Smith, Lenny Kaye, Pearl Jam'den Eddie Vedder ve Peaches gibi isimlerin albüme katkısı da sağlanmış.
Sonuç olarak, daha canlı bir hava yakalanmış. Ancak beni en çok çeken parçalar başta “Oh My Heart” olmak üzere “Everyday Is Yours To Win”, “Walk It Back” ve “Me, Marlon Brando, Marlon Brando and I” gibi baladlar oldu.
Özellikle "Oh My Heart"ta Stipe'ın sesindeki kararlılığı etkileyici buldum. Patti Smith ve Lenny Kaye'in katkısıyla albümün en güzel şarkılarından birisi de kapanışı yapan "Blue".
Albümdeki şarkı sözlerine bakacak olursak, 2008’de Amerika’da Bush’un yarattığı savaş kabusunun etkisiyle oldukça agresif sözler yazan Michael Stipe belli ki son yıllarda rahatlamış. Hatta “Oh My Heart”ta “Fırtına beni öldürmedi, hükümet değişti” bile diyor.
Ama kanımca bu defa da biraz fazla kolaya kaçmış. “I cannot tell a lie/ It’s not all cherry pie” ya da “It happened today, hooray hooray/ It happened hip hop hooray” gibi ona pek yakışmayacak türden fazla basit uyaklar var sözlerde...
Bu sıkıntının dışında, “Collapse Into Now”, içerdiği bu canlı ve zengin soundla, kanımca grubun 1997’de davulcu Bill Berry’nin ayrılışından bu yana yaptığı en iyi albüm.
-
