31.03.2014
-
LE GUESS WHO? 2017
İyi Bir Festival Nasıl Olur? Yanıtı LGW'da!
-
RÖPORTAJ: DONNY MCCASLIN
"Bowie İle İlişkilendirilmek Onurdur!"
-
DENEYSEL VE BAGIMSIZ KÜLTÜR
INCUBATE FESTİVALİ İZLENİMLERİ
-
MOOGFEST: MÜZİK, SANAT VE TEKNOLOJİ SENTEZİ
"VEGAN LOGIC MOOGFEST'TE!"
-
ALBÜM: LOW IN HIGH SCHOOL - MORRISSEY
Otorite, Medya ve Savaş Lordlarına Morrissey Vuruşu
31 Mart 2014 Pazartesi
30 Mart 2014 Pazar
29 Mart 2014 Cumartesi
Video: Steve Reich + So Percussion - "Clapping Music"
28.03.2014
Big Ears Festival hakkında yazı yazacağım ama önceden bu videoyu paylaşmak istedim. Steve Reich tarafından 1972'de yazılan "Clapping Music", tamamen el çırparak çalınan bir minimalist parça. Recih, dün Knoxville Museum of Art'ta kısa bir açış konuşması yaptıktan sonra, So Percussion üyelerini de yanına alarak kendisi icra etti bestesini. Bu ana tanık olmak, benim için, izlediğim bütün müzik etkinlikleri içinde dönüm noktalarından biriydi.
Big Ears Festival hakkında yazı yazacağım ama önceden bu videoyu paylaşmak istedim. Steve Reich tarafından 1972'de yazılan "Clapping Music", tamamen el çırparak çalınan bir minimalist parça. Recih, dün Knoxville Museum of Art'ta kısa bir açış konuşması yaptıktan sonra, So Percussion üyelerini de yanına alarak kendisi icra etti bestesini. Bu ana tanık olmak, benim için, izlediğim bütün müzik etkinlikleri içinde dönüm noktalarından biriydi.
28 Mart 2014 Cuma
DOUGLAS DARE + NILS FRAHM @ GLASSLANDS
27.03.2014
Bir gün önce 11 saat uçak yolculuğu yaparak vardığınız kentte, saat farkından dolayı uykusuzluktan ayakta zor durduğunuz ve havanın -2 derece olduğu bir günde konsere gidip 3.5 saat ayakta durur musunuz? Konserine gittiğiniz müzisyeni daha önce beş kere canlı dinlemişseniz, altıncı kez dinlemek için sokaklarda rüzgardan savrula savrula yürümeyi göze alır mısınız? Ben alırım; yeter ki sevdiğim bir müziği canlı dinlemek söz konusu olsun, şartları ve bünyemi zorlar giderim. Nitekim çarşamba gecesi New York'ta soğuktan yüzüm ve ellerim donmaya yüz tutsa da, şiddetli rüzgarın itişiyle yere kapaklansam da, sonunda Brooklyn'de eski bir ambardan dönüştürülen performans mekanı Glasslands'e varmayı başardım. İçinde bir barı, asma balkonu olan bu eski ambar, son yıllarda birçok önde gelen müzisyenin de konser verdiği popüler bir mekan haline geldi. Beni oraya götüren nedense, modern klasiğin en parlak yeteneklerinden Nils Frahm'dı. Her dinlediğimde daha iyi çaldığına tanık olduğum için, bir sonraki konserini heyecanla beklediğim bir müzisyen kendisi. Geçen yıl yayınladığı "Spaces" adlı albümünde kaydettiği aşamayı konserinde de görmenin ayrı bir zevki olacağından emindim.
Glasslands'in sahnesi oldukça ufak; bir piyano ile klavye ancak sığmış, sahnenin kenarlarına dinleyiciler oturup dirseklerini dayamışlardı. Hani hep denir ya, sanki evin oturma odasında konser veriliyor gibi samimi bir görüntü vardı. Sahneye ilk olarak saat 19.30'da 23 yaşındaki İngiliz piyanist/vokalist Douglas Dare geldi. (Bu arada Türkiye'deki konser mekanlarına tekrar hatırlatmakta yarar var. Evet, İstanbul'un şartları biraz farklı ama ön grup varsa 19.30, en geç 20.00'da çıkıyor sahneye.) Böylece mayıs ayında Erased Tapes etiketiyle yayınlayacak olan ilk albümü "Whelm"den şarkıları ilk kez konserde duymuş oldum. Mini konserinde arka arkaya duygusal baladlarını seslendirdi Dare. James Blake ve esin kaynaklarından biri olarak gördüğü Rufus Wainwright'ı andıran bir tarzı var; sesi, gücünü dokunaklı yorumundan ve şarkılarında anlattığı öykülerin gerçekliğinden alıyor. Açıkçası yarım saatlik konser yetmedi bana, albümünü merakla bekliyorum.
Douglas Dare'in ardından Nils Frahm, her zamanki gibi güleryüzü ve esprileriyle sahnedeydi. "Burada birçok elektronik müzik konseri veriliyor. Ben tek piyanomla ne yapabilirim diye düşünüp, yanımda eski bir elektronik davul da (drum machine) getirdim. Yeni bir şarkımı çalacağım onunla" dedi ve öyle nefes kesici güzellikte bir şarkı çaldı ki, tüm salonu adeta uçurdu. O çalarken aklımdan şu geçti: Frahm'ın bir sonraki albümü daha elektronik ağırlıklı olmalı. "Spaces"te farklı seslere yöneldiğinin işaretini vermişti ama belli ki onu daha ileriye götürüyor, ses ve enstrüman paletini genişletiyor. Piyanoyu kendine özgü sıradışı bir tarzla çalan bir Frahm, modern klasiğin ya da tek bir türün kalıpları arasına sıkışabilecek bir müzisyen değil. Konser boyunca zaman zaman IDM örnekleri verip, oradan ambient ve modern klasiğe uzandı. Sert darbeleriyle piyanoyu tuşlu bir çalgının ötesinde bir boyuta çıkarıp, ona perküsyon aleti ruhu kazandırdı. Konserin büyük bölümünde radikal, kışkırtıcı ve isyankardı piyanosu; uysal olduğu anlarda da bilindik klişe romantizmi değil, tutkulu bir dilin tınılarını yansıtıyordu.
"Spaces"ten şarkıları çalarken bir anda ayağa kalkıp solundaki mikser ve synthesizer'a yönelirken, sonra ani bir hareketle oturup piyanonun tuşlarına uzanıyor. Ses geçişlerini kontrol ederken, kendi çaldığını sample'layıp loop'a alıyor ve hepsini birden inanılmaz bir yetkinlikte koordine ediyor. Yeri geliyor, parmaklarındaki hızı izlemeye gözüm yetişemiyor; an geliyor "Screws" albümünden "You" adlı bestesinde olduğu gibi müthiş bir solo piyano eşliğinde minimalist dinginliğe dalıp gidiyorum. Bir eli piyanoda, bir eli Fender Rhodes üzerinde çalarken, "For - Peter - Toilet Brushes - More"da tuşların yaylarına ve mikrofonların üzerine müzik fırçası adını verdiği aletlerle vururken, akustik ile elektroniği benzersiz şekilde kaynaştırıyor.
Farklı soundları bütünleştiren "Spaces", eklektik tarzıyla, kuşkusuz Nils Frahms'ın kariyerine yeni bir boyut kattı. Bundan sonra ondan bir minimal tekno/IDM albümü gelirse hiç şaşırmam, hatta konserde dinlediğim yeni müziklerinden sonra bence bunu mutlaka yapmalı.
Glasslands Gallery'de benim izlediğim konserden sonra aynı gece aynı mekanda ikinci konseri vardı Frahm'ın. O kadar ilgi olmuş ki, ikinci konseri koymuşlar ve onun da biletleri anında tükenmiş. 2011'de yine New York'ta bir kilisede onu dinlediğimde Amerika'da bu kadar büyük bir isim değildi; hatta "Felt albümünü sormak için girdiğim plakçılar onu tanımıyordu henüz. "Spaces" ile ABD'yi ele geçirmiş Frahm. Yoğun alkışlara da "Kasımda yine geleceğim, görüşürüz" diyerek yanıt verdi. Hiç değilse ikinci konserden önce bir 20 dakika kadar dinlensin diye hoşça kal dedik Frahm'a. Olanak olsa kalıp ikinci konseri de izlemek isterdim; çünkü bir insanın 20 dakika arayla o nefes kesen performansı nasıl yineleyebildiğini çok merak ediyorum.
(Konser mekanı oldukça karanlıktı. Bu yüzden videolar da karanlık çıkmış ama yine de konserde çektiklerimi paylaşıyorum.)
Bir gün önce 11 saat uçak yolculuğu yaparak vardığınız kentte, saat farkından dolayı uykusuzluktan ayakta zor durduğunuz ve havanın -2 derece olduğu bir günde konsere gidip 3.5 saat ayakta durur musunuz? Konserine gittiğiniz müzisyeni daha önce beş kere canlı dinlemişseniz, altıncı kez dinlemek için sokaklarda rüzgardan savrula savrula yürümeyi göze alır mısınız? Ben alırım; yeter ki sevdiğim bir müziği canlı dinlemek söz konusu olsun, şartları ve bünyemi zorlar giderim. Nitekim çarşamba gecesi New York'ta soğuktan yüzüm ve ellerim donmaya yüz tutsa da, şiddetli rüzgarın itişiyle yere kapaklansam da, sonunda Brooklyn'de eski bir ambardan dönüştürülen performans mekanı Glasslands'e varmayı başardım. İçinde bir barı, asma balkonu olan bu eski ambar, son yıllarda birçok önde gelen müzisyenin de konser verdiği popüler bir mekan haline geldi. Beni oraya götüren nedense, modern klasiğin en parlak yeteneklerinden Nils Frahm'dı. Her dinlediğimde daha iyi çaldığına tanık olduğum için, bir sonraki konserini heyecanla beklediğim bir müzisyen kendisi. Geçen yıl yayınladığı "Spaces" adlı albümünde kaydettiği aşamayı konserinde de görmenin ayrı bir zevki olacağından emindim.
Glasslands'in sahnesi oldukça ufak; bir piyano ile klavye ancak sığmış, sahnenin kenarlarına dinleyiciler oturup dirseklerini dayamışlardı. Hani hep denir ya, sanki evin oturma odasında konser veriliyor gibi samimi bir görüntü vardı. Sahneye ilk olarak saat 19.30'da 23 yaşındaki İngiliz piyanist/vokalist Douglas Dare geldi. (Bu arada Türkiye'deki konser mekanlarına tekrar hatırlatmakta yarar var. Evet, İstanbul'un şartları biraz farklı ama ön grup varsa 19.30, en geç 20.00'da çıkıyor sahneye.) Böylece mayıs ayında Erased Tapes etiketiyle yayınlayacak olan ilk albümü "Whelm"den şarkıları ilk kez konserde duymuş oldum. Mini konserinde arka arkaya duygusal baladlarını seslendirdi Dare. James Blake ve esin kaynaklarından biri olarak gördüğü Rufus Wainwright'ı andıran bir tarzı var; sesi, gücünü dokunaklı yorumundan ve şarkılarında anlattığı öykülerin gerçekliğinden alıyor. Açıkçası yarım saatlik konser yetmedi bana, albümünü merakla bekliyorum.
Douglas Dare'in ardından Nils Frahm, her zamanki gibi güleryüzü ve esprileriyle sahnedeydi. "Burada birçok elektronik müzik konseri veriliyor. Ben tek piyanomla ne yapabilirim diye düşünüp, yanımda eski bir elektronik davul da (drum machine) getirdim. Yeni bir şarkımı çalacağım onunla" dedi ve öyle nefes kesici güzellikte bir şarkı çaldı ki, tüm salonu adeta uçurdu. O çalarken aklımdan şu geçti: Frahm'ın bir sonraki albümü daha elektronik ağırlıklı olmalı. "Spaces"te farklı seslere yöneldiğinin işaretini vermişti ama belli ki onu daha ileriye götürüyor, ses ve enstrüman paletini genişletiyor. Piyanoyu kendine özgü sıradışı bir tarzla çalan bir Frahm, modern klasiğin ya da tek bir türün kalıpları arasına sıkışabilecek bir müzisyen değil. Konser boyunca zaman zaman IDM örnekleri verip, oradan ambient ve modern klasiğe uzandı. Sert darbeleriyle piyanoyu tuşlu bir çalgının ötesinde bir boyuta çıkarıp, ona perküsyon aleti ruhu kazandırdı. Konserin büyük bölümünde radikal, kışkırtıcı ve isyankardı piyanosu; uysal olduğu anlarda da bilindik klişe romantizmi değil, tutkulu bir dilin tınılarını yansıtıyordu.
"Spaces"ten şarkıları çalarken bir anda ayağa kalkıp solundaki mikser ve synthesizer'a yönelirken, sonra ani bir hareketle oturup piyanonun tuşlarına uzanıyor. Ses geçişlerini kontrol ederken, kendi çaldığını sample'layıp loop'a alıyor ve hepsini birden inanılmaz bir yetkinlikte koordine ediyor. Yeri geliyor, parmaklarındaki hızı izlemeye gözüm yetişemiyor; an geliyor "Screws" albümünden "You" adlı bestesinde olduğu gibi müthiş bir solo piyano eşliğinde minimalist dinginliğe dalıp gidiyorum. Bir eli piyanoda, bir eli Fender Rhodes üzerinde çalarken, "For - Peter - Toilet Brushes - More"da tuşların yaylarına ve mikrofonların üzerine müzik fırçası adını verdiği aletlerle vururken, akustik ile elektroniği benzersiz şekilde kaynaştırıyor.
Farklı soundları bütünleştiren "Spaces", eklektik tarzıyla, kuşkusuz Nils Frahms'ın kariyerine yeni bir boyut kattı. Bundan sonra ondan bir minimal tekno/IDM albümü gelirse hiç şaşırmam, hatta konserde dinlediğim yeni müziklerinden sonra bence bunu mutlaka yapmalı.
Glasslands Gallery'de benim izlediğim konserden sonra aynı gece aynı mekanda ikinci konseri vardı Frahm'ın. O kadar ilgi olmuş ki, ikinci konseri koymuşlar ve onun da biletleri anında tükenmiş. 2011'de yine New York'ta bir kilisede onu dinlediğimde Amerika'da bu kadar büyük bir isim değildi; hatta "Felt albümünü sormak için girdiğim plakçılar onu tanımıyordu henüz. "Spaces" ile ABD'yi ele geçirmiş Frahm. Yoğun alkışlara da "Kasımda yine geleceğim, görüşürüz" diyerek yanıt verdi. Hiç değilse ikinci konserden önce bir 20 dakika kadar dinlensin diye hoşça kal dedik Frahm'a. Olanak olsa kalıp ikinci konseri de izlemek isterdim; çünkü bir insanın 20 dakika arayla o nefes kesen performansı nasıl yineleyebildiğini çok merak ediyorum.
(Konser mekanı oldukça karanlıktı. Bu yüzden videolar da karanlık çıkmış ama yine de konserde çektiklerimi paylaşıyorum.)
24 Mart 2014 Pazartesi
VEGAN LOGIC LXIV - BAHAR SEÇKİSİ - 24.03.2014
1- Nino Martino - Rear Door
2- Shigeto - Ritual Howl
3- Teebs - Track 4 (Cecilia Tapes Collection)
4- Nekropsi - Daphnis
5- Replikas - Kyzyl
6- Ah Kosmos! - Anneannemin Koah'sı
7- Benoît Pioulard - Excave (Squanto Remix)
8- Sina. - All Alone (Sun Glitters Remix)
9- Max Cooper - Awakening
10-Sébastien Tellier - Coco
11- Thomas Newman - Poisonous Fog
12- Ambient Jazz Ensemble - Jazz Face (Kirk Degiorgio Remix)
VEGAN LOGIC LXIV - SPRING SELECTION - 24.03.2014 by Veganlogic11 on Mixcloud
18 Mart 2014 Salı
VEGAN LOGIC LXII - BIG EARS FESTIVAL PT. II - 17.3.2014
1- Nils Frahm - An Aborted Beginning
2- Son Lux - Rebuild (Baths Remix)
3- Son Lux - Alternate World
4- Vatican Shadow - Al Queda Possess Nuclear Capacity
5- Tim Hecker - Borderlands
6- So Percussion - Work Slow Life
7- Buke and Gase - General Dome
8- Glen Kotche - Anomaly II
9- Dawn of Midi - Algol
10- Colin Stetson - What Are They Doing In Heaven Today?
11- Vladislav Delay - Recovery Idea/Part Two (Andy Stott Remix)
12- Oneohtrix Point Never - Power of Persuasion
14 Mart 2014 Cuma
Video: Thee Silver Mt. Zion @ Salon
14.03.2014
Dün uzun zamandır heyecanla beklediğim bir konser vardı. Thee Silver Mt. Zion, sonunda iki gece arka arkaya çalmak üzere Salon'daydı. Ama ne yazık ki, yine çok sarsıcı günler yaşıyoruz Türkiye'de. Son birkaç gündür, nefes alabilmem için ekmek kadar önemli olan müzikten bile uzaklaştığım bir dönemin içindeyiz. Açıkçası, o kadar istememe karşın, konsere kendimi zorlayarak gittim. Biliyorum, müzik her zaman eğlence demek değildir; insanlar en üzgün anlarında da müzikte teselli ve güç bulabilir ama Berkin'in ölümü ve arkasından yaşananlar çok etkiledi beni.
Konseri uzun uzun anlatmak, gelemeyenler için özetlemek isterdim ama şu anda buna odaklanmakta zorlanıyorum. Sadece konserde çektiğim videoları paylaşıyorum. Bu günler de geçecek elbette, tarih kitapları bu günleri yazacak... Ve bütün bu olanlar çok acı bir sızı olarak hep kalacak kalbimizde.
Dün uzun zamandır heyecanla beklediğim bir konser vardı. Thee Silver Mt. Zion, sonunda iki gece arka arkaya çalmak üzere Salon'daydı. Ama ne yazık ki, yine çok sarsıcı günler yaşıyoruz Türkiye'de. Son birkaç gündür, nefes alabilmem için ekmek kadar önemli olan müzikten bile uzaklaştığım bir dönemin içindeyiz. Açıkçası, o kadar istememe karşın, konsere kendimi zorlayarak gittim. Biliyorum, müzik her zaman eğlence demek değildir; insanlar en üzgün anlarında da müzikte teselli ve güç bulabilir ama Berkin'in ölümü ve arkasından yaşananlar çok etkiledi beni.
Konseri uzun uzun anlatmak, gelemeyenler için özetlemek isterdim ama şu anda buna odaklanmakta zorlanıyorum. Sadece konserde çektiğim videoları paylaşıyorum. Bu günler de geçecek elbette, tarih kitapları bu günleri yazacak... Ve bütün bu olanlar çok acı bir sızı olarak hep kalacak kalbimizde.
13 Mart 2014 Perşembe
VEGAN LOGIC LXI - BIG EARS FESTIVAL I - 10.3.2014
1- Lonnie Holley - (Looking For) All Rendered Truth
2- Hailu Mergia - Ambasel
3- Hailu Mergia - Shilela
4- Laraaji - The Dance No. 3
5- Mark McGuire - In Search of the Miraculous
6- Dean Wareham - Love Is Colder Than Death
7- Dean & Britta - It Don't Rain In Beverly Hills (Scott Hardkiss Remix)
8- Jonny Greenwood - Able-Bodied Seaman (The Master OST)
9- Jonny Greenwood - Toki no senrei wo ukete inai mono wo yomuna (Norwegian Wood OST)
10- Jonny Greenwood - Proven Lands (There Will Be Blood OST)
11- Steve Reich - Radio Rewrite V. Fast - Arrangement for Melodica
12- Marc Ribot y Los Cubanos Postizos - Aurora en Pekin
13- Julia Holter - This Is A True Heart
14- Low - Just Make It Stop
15- Rachel Grimes - Every Morning, Birds
7 Mart 2014 Cuma
BARGELD VE TEARDO MÜZİĞİN DİLİNİ KONUŞTURDU
07.03.2014
Blixa Bargeld'ı İstanbul'da en son Borusan Müzik Evi'nde canlı dinleyeli 15 ay olmuş. O konserde Alva Noto ile sıradışı bir performans sergilemişler, iki gece arka arkaya müziğin gücünü iliklerimize kadar hissetmemize neden olmuşlardı. Aradan geçen 15 ay, hem benim kişisel yaşantım hem de Türkiye'nin koşulları açısından çok zor bir dönemdi. Tam o arada İtalyan müzisyen, besteci Teho Teardo ile Blixa Bargeld'ın ortak imzasını taşıyan "Still Smiling" girdi hayatıma. Hani bazı anlar vardır, bir şarkı duyarsınız ve o size etrafınızdaki herkesten, her şeyden daha yakın gelir; işte bana o duyguyu 2013'ün kaotik Haziran ayında bu şarkı yaşattı. (Albüm hakkında yazdığım yazı) O günden beri de bu şarkıyı canlı dinleyeceğim anın hayalini kurdum. Sonunda birkaç ay önce Salon'da konser verecekleri haberini aldım. Her günün sonunda takvim yapraklarını birer birer yırtarken heyecanlanmamı sağlayan ender konserlerden biriydi.
Ancak belli ki Bargeld'ın iyi bir günüydü dün; şarkı aralarında Teardo ile espriler yapıp şarkılara dair bilgiler verdi, dinleyiciden gelen tepkilere gülümsedi. Her zamanki gibi siyah gömlek, ceket, yelek ve pantolondan oluşan sahne kıyafetinin içinde görünümü aynıydı ama rahat bir ruh hali içinde olduğu belliydi. Açılışı, "Still Smiling" albümünden "Nur Zur Erinnerung" ile yaptılar. Çellonun yarattığı gerilime karşılık veren gitar tınıları ve Bargeld'ın Almanca sözleri yorumlarken çıkan kararlı yorumu, daha ilk andan yarattığı dramatik atmosferle salonun havasını değiştirdi. Arkasından yine aynı albümden "Mi Scusi" ile devam ettiler. Türkçe anlamı "özür dilerim" olan şarkıda birtakım çarpıcı sorular yöneltiyor Bargeld. "Farklı bir dilde öpebilir miyim?", "Başka bir dilde ben kimim?" ve "Metaforlar beni izler mi?"gibi sorular suratımıza çarparken, incelikli enstrümantasyonun yarattığı sıradışı seslerin içinde adeta olduğumuz yere çivilendik.
Sıra "Axolotl"a geldiğinde, gerilimli çelloya, Blixa Bargeld'ın dilini ağzının içinde dolandırarak çıkardığı müthiş sesler eşlik etti. İlk iki dakika bu şekilde elektronik sesler, çello tınıları ve Blixa Bargeld'ın yarattığı o tuhaf seslerle geçti, 2. dakikada Almanca vokal devreye girdi ve 3. dakikada Blixa Bargeld'ın meşhur çığlığı kulaklarımıza doldu. "Axolotl"un bir Meksika semenderinin adı olduğunu düşünürsek, bundan daha iyi bir canlandırma olamazdı; albümü dinlerken bunu hissetmiştim ama canlı tanık olmak ayrıca güzeldi. Blixa Bargeld, sadece farklı insan tiplerine değil, farklı canlı türlerine de sesiyle hayat vermekte en usta müzisyen. Sadece bu niteliği bile onu herkesten ayrı bir yere koyuyor benim gözümde.
Konser boyunca şarkılar albümdekinden farklı bir sıralamaya tabi tutulsa da, 12 şarkının da hepsi çalındı. Bis için sahneye tekrar gelmelerinden önce "Defenestrazioni" dışında tüm albümü canlı dinledik. O ana kadar araya sadece bir cover girdi. Brezilyalı müzisyen Caetano Veloso'nun "The Empty Boat" adlı şarkısının enfes bir yorumunu duyduk Bargeld'dan. (Albümde yer alan "Alone With The Moon", The Tiger Lillies grubunun kurucusu Martin Jacques'in yazdığı bir şarkının cover'ı.)
Bu sırada İtalyanca bir şarkının öncesinde dinleyicilere sorular yönelten Bargeld'a verilen bir yanıt, konserin unutulmaz anlarındandı. Farklı dillere vurgu yaparak, "Kaç kişi İtalyanca konuşuyor? Kaç kişi Almanca, İngilizce konuşuyor? Tabii kaç kişi Türkçe konuşuyor derseniz ben de onlar arasında yokum," dediğinde, kalabalıktan birisi "We all speak music!" diye karşılık verdi. Yüzündeki ifadeden anlaşıldığına göre Bargeld dahil, salondaki herkesin beğendiği bir yanıt oldu bu, kimisi alkışlayarak destek verdi. Yaşadığımız ülkeyi düşünecek olursanız, teknik anlamda aynı dili konuşan milyonlarca insanın içine düştüğü toplumsal anomi karşısında, ortak dilin her zaman anlaşmaya yetmediğini, aslolanın, düşünce yapılarındaki uyum olduğununetolarak görüyoruz. Blixa Bargeld, Almanca, İtalyanca hatta Japonca söyleyebilir ama onu anlamak için müziği yeter bize. Bu duyguyu her konserde yaşamak olanaklı değil. Teho Teardo ve Blixa Bargeld'ın farklı dilleri ve sesleri kullanarak yarattıkları "Still Smiling", her şeyden önce bunu hissettirdiği için olağanüstü bir albüm. Salon'dan iki saat sonra çıkıp Twitter'a baktığımda, yaşadığım ülkeyi tek başına yönetmeye çalışan politikacının "Youtube'u, Facebook'u, Twitter'ı gerekirse yasaklarız!" dediğini okudum. O anda aklıma "Come Up and Se Me"deki şu sözler geldi: "The man who screwed a whole country!"
Setlist: Nur Zur Erinnerung - Mi Scusi - Axolotl - Buntmetalldiebe - Still Smiling - Nocturnalia - What If…? - Konjunktiv II - The Empty Boat (Caetano Veloso cover) - Come up and See Me - Alone with the Moon - A Quiet Life - Negroni // Soli Si Muore - Nirgendheim - Defenestrazioni - Millions of Eels
Dün akşam bu heyecanla gittim Salon'a. Her iki katta da, doğru bir tercihle, sandalyeli oturma düzeni uygulanmıştı. Kısa bir bekleyişten sonra her üçü de tamamen siyah giysiler içindeki müzisyenler sahnede yerlerini aldı. İkilinin geçen yıl verdiği konserleri Youtube'da izlediğimde çellist Martina Bertoni'nin yanı sıra, bir yaylı dörtlüsünün de sahnede yer aldığını görmüştüm. Ancak bu kez yanlarında sadece Martina Bertoni vardı; albümde The Balanescu Quartet'in icra ettiği yaylı seslerinin yerini, dün akşam bilgisayardaki kayıtlar aldı. Bunun yarattığı bazı sıkıntılar oldu konserde. Blixa Bargeld'ın bilgisayardan gelen seslerden memnun olmadığında, hem gitar çalan hem de aynı anda bilgisayarı kontrol eden Teardo'ya ters bakışları ve hafif çıkışları oldu. Zaman zaman çellonun ve gitarın sesi fazla yükseldi ve Bargeld'ın gür sesinin önüne geçti.
Ancak belli ki Bargeld'ın iyi bir günüydü dün; şarkı aralarında Teardo ile espriler yapıp şarkılara dair bilgiler verdi, dinleyiciden gelen tepkilere gülümsedi. Her zamanki gibi siyah gömlek, ceket, yelek ve pantolondan oluşan sahne kıyafetinin içinde görünümü aynıydı ama rahat bir ruh hali içinde olduğu belliydi. Açılışı, "Still Smiling" albümünden "Nur Zur Erinnerung" ile yaptılar. Çellonun yarattığı gerilime karşılık veren gitar tınıları ve Bargeld'ın Almanca sözleri yorumlarken çıkan kararlı yorumu, daha ilk andan yarattığı dramatik atmosferle salonun havasını değiştirdi. Arkasından yine aynı albümden "Mi Scusi" ile devam ettiler. Türkçe anlamı "özür dilerim" olan şarkıda birtakım çarpıcı sorular yöneltiyor Bargeld. "Farklı bir dilde öpebilir miyim?", "Başka bir dilde ben kimim?" ve "Metaforlar beni izler mi?"gibi sorular suratımıza çarparken, incelikli enstrümantasyonun yarattığı sıradışı seslerin içinde adeta olduğumuz yere çivilendik.
Sıra "Axolotl"a geldiğinde, gerilimli çelloya, Blixa Bargeld'ın dilini ağzının içinde dolandırarak çıkardığı müthiş sesler eşlik etti. İlk iki dakika bu şekilde elektronik sesler, çello tınıları ve Blixa Bargeld'ın yarattığı o tuhaf seslerle geçti, 2. dakikada Almanca vokal devreye girdi ve 3. dakikada Blixa Bargeld'ın meşhur çığlığı kulaklarımıza doldu. "Axolotl"un bir Meksika semenderinin adı olduğunu düşünürsek, bundan daha iyi bir canlandırma olamazdı; albümü dinlerken bunu hissetmiştim ama canlı tanık olmak ayrıca güzeldi. Blixa Bargeld, sadece farklı insan tiplerine değil, farklı canlı türlerine de sesiyle hayat vermekte en usta müzisyen. Sadece bu niteliği bile onu herkesten ayrı bir yere koyuyor benim gözümde.
"Still Smiling"in ilk notaları duyulduğunda bir hayalimin daha gerçekleştiği andı. Gezi Direnişi'nden bu yana bana güç veren şarkıda, "En karanlık günü de hatırlıyorum ama bu sonuncu değildi," diyor Bargeld, ama yine de "biçimsiz ruhumun en derinliklerinde hala gülüyorum" diye avunuyor. Ancak o sözleri söylerken mimiklerinden anlaşıldığı gibi ironik bir avuntu bu…
Konser boyunca şarkılar albümdekinden farklı bir sıralamaya tabi tutulsa da, 12 şarkının da hepsi çalındı. Bis için sahneye tekrar gelmelerinden önce "Defenestrazioni" dışında tüm albümü canlı dinledik. O ana kadar araya sadece bir cover girdi. Brezilyalı müzisyen Caetano Veloso'nun "The Empty Boat" adlı şarkısının enfes bir yorumunu duyduk Bargeld'dan. (Albümde yer alan "Alone With The Moon", The Tiger Lillies grubunun kurucusu Martin Jacques'in yazdığı bir şarkının cover'ı.)
Alkışlar üzerine sahneye tekrar gelen ekipten tek bir şarkı ya da en fazla iki şarkı beklerken, "Defenestrazioni" ile birlikte, Teho Teardo ile Blixa Bargeld'ın bu yıl 1 Mart'ta satışa çıkan yeni kısaçaları "Spring"de yer alan üç şarkıyı daha dinledik. A yüzündeki "The Empty Boat"tan sonra yeni kaydettikleri "Nirgendheim", bence konserin en muhteşem dakikalarına imza attı. Hüzünlü, şiirsel ve çok etkileyici bir şarkı. Bargeld'ın mızıka çaldığı, çığlıklarını esirgemediği, içinden ateş çıkarcasına söylediği, epik bir eser! (Ne yazık ki şarkının sadece 1 dakikasını kaydedebildim. Aşağıda onu paylaşıyorum.)
Bu sırada İtalyanca bir şarkının öncesinde dinleyicilere sorular yönelten Bargeld'a verilen bir yanıt, konserin unutulmaz anlarındandı. Farklı dillere vurgu yaparak, "Kaç kişi İtalyanca konuşuyor? Kaç kişi Almanca, İngilizce konuşuyor? Tabii kaç kişi Türkçe konuşuyor derseniz ben de onlar arasında yokum," dediğinde, kalabalıktan birisi "We all speak music!" diye karşılık verdi. Yüzündeki ifadeden anlaşıldığına göre Bargeld dahil, salondaki herkesin beğendiği bir yanıt oldu bu, kimisi alkışlayarak destek verdi. Yaşadığımız ülkeyi düşünecek olursanız, teknik anlamda aynı dili konuşan milyonlarca insanın içine düştüğü toplumsal anomi karşısında, ortak dilin her zaman anlaşmaya yetmediğini, aslolanın, düşünce yapılarındaki uyum olduğununetolarak görüyoruz. Blixa Bargeld, Almanca, İtalyanca hatta Japonca söyleyebilir ama onu anlamak için müziği yeter bize. Bu duyguyu her konserde yaşamak olanaklı değil. Teho Teardo ve Blixa Bargeld'ın farklı dilleri ve sesleri kullanarak yarattıkları "Still Smiling", her şeyden önce bunu hissettirdiği için olağanüstü bir albüm. Salon'dan iki saat sonra çıkıp Twitter'a baktığımda, yaşadığım ülkeyi tek başına yönetmeye çalışan politikacının "Youtube'u, Facebook'u, Twitter'ı gerekirse yasaklarız!" dediğini okudum. O anda aklıma "Come Up and Se Me"deki şu sözler geldi: "The man who screwed a whole country!"
Setlist: Nur Zur Erinnerung - Mi Scusi - Axolotl - Buntmetalldiebe - Still Smiling - Nocturnalia - What If…? - Konjunktiv II - The Empty Boat (Caetano Veloso cover) - Come up and See Me - Alone with the Moon - A Quiet Life - Negroni // Soli Si Muore - Nirgendheim - Defenestrazioni - Millions of Eels
(Fotoğraf ve videolar bana aittir.)
4 Mart 2014 Salı
Günün Üç Güzel Yeni Şarkısı
4.3.2014
1- Sharon Van Etten'ın 27 Mayıs'ta Jagjawuar etiketiyle yayınlanacak albümü "Are We There"de yer alan yeni şarkısı "Taking Chances".
2- Future Islands'ın 24 Mart'ta 4AD'den çıkacak "Singles" adlı albümünden yayınlanan ikinci şarkı "A Dream of You and Me".
3- Brian Eno ile Underworld'den Karl Hyde'ın Warp Records tarafından 5 Mayıs'ta yayınlanacak "Someday World" adlı albümünün açılış şarkısı "The Satellites".
1- Sharon Van Etten'ın 27 Mayıs'ta Jagjawuar etiketiyle yayınlanacak albümü "Are We There"de yer alan yeni şarkısı "Taking Chances".
2- Future Islands'ın 24 Mart'ta 4AD'den çıkacak "Singles" adlı albümünden yayınlanan ikinci şarkı "A Dream of You and Me".
3- Brian Eno ile Underworld'den Karl Hyde'ın Warp Records tarafından 5 Mayıs'ta yayınlanacak "Someday World" adlı albümünün açılış şarkısı "The Satellites".
VEGAN LOGIC LX - ELEKTRONİK MÜZİK SEÇKİSİ - 3.3.2014
3.3.2014 tarihinde Dinamo'da canlı yayınlanan programın kaydı.
1- Blossom - 169
2- Moon Wheel - Surinam
3- Greg Haines - Habenero
4- Brandt Brauer Frick - Out of Tash
5- Sina. - Tell Me What You Dream Of
6- Cologne Tape - Moorpark
7- Zinovia - Beneath a Stellar Sky
8- Dalhous - Bolder and Lighter Than The Beat From A Wing
9- Black Rain - Protoplasm
10- Nine Inch Nails - Closer (Coil Remix)
11- Legowelt - Lovecraftiannature
12- Planetary Assault Systems - Serc
ÖNE ÇIKAN YAYIN
BLACKSTAR: ÖLÜMÜN SANATSAL İFADESİ
19.2.2016 “Ölümümün çok özel olmasına karar verdim. Onu gerçekten kullanmak istiyorum. Ölümümün yaşamım kadar ilginç olmasını istiyorum ...
POPÜLER YAYINLAR
-
28.11.2014 It is a pleasure for me to interview the one and only Morrissey for the third time . This time, I conducted this interview f... -
5 September 2014 First of all, thank you very much for taking the time to answer my questions. It’s a big honour for me. I’m not goi... -
© Zülal Kalkandelen Cumhuriyet / 14 Temmuz 2012 Published in the Turkish daily Cumhuriyet. http://www.cumhuriyet.com.tr/?hn=351990 Fi... -
5.9.2014 Müzik ikonu, indie rock'ın kurucusu The Smiths’in karizmatik vokalisti, unutulmaz duyarlı ve protest şarkıların şairane y...
-
© Zülal Kalkandelen Cumhuriyet / 19 Ağustos 2012 Yılın en heyecanla beklediğim albümlerinden biriydi Anastasis . Dead Can Dance grubunun y... -
15.1.2018 Artık kasım ayı geldiğinde birçok farklı ülkeden müzikseverin içini güzel bir heyecan kaplıyor. Nedeni Hollanda’nın Utrecht ... -
© Zülal Kalkandelen Cumhuriyet / 14 Temmuz 2012 Bu yıl İstanbul Caz Festivali’nin kapanışını benim için çok özel bir müzisyen yapıyor. Alte... -
© Zülal Kalkandelen Cumhuriyet / 2 Aralık 2012 1980’den bu yana müzik yapan, folk/post-punk akımının önde gelen gruplarından New M... -
28.11.2014 30 yılı aşkın bir süredir "keşke onun gibi bir arkadaşım olsa diye" içimden geçirip, uzaktan ama çok yakından iz...
-
Avea'nın müzik bloggerlarını bir araya getirip Fikir Takımı adını verdiği bir gruba dahil oldum bir süre önce. Gruba katılmamın ilk ned...
İLK TÜRKÇE VEGANİZM KİTABI
(Bilgi için resme tıklayın.)
VEGAN DEVRİMİ VE HAYVAN ÖZGÜRLÜĞÜ
FOTOĞRAFLARIM
(Çektiğim fotoğrafları Picasa üzerinde dosyalar halinde gruplandırdım. Dosyaları görmek için resmin üzerine tıklayın.)
